فصاحت

جاودانگى و عظمت نهج‏البلاغه برخاسته از عظمت و جاودانگى آفریننده آن است که از نفحه و الهام قدسى الهى برخوردار بوده است

او از خورشید نبوى استضائه مى‏کرده است تا آبشار دانش و آگاهى از بلنداى وجودش سرازیر شده و در پهندشت دنیا در طول تاریخ جارى گشته و همچنان چشمه‏هاى فکر و علم از آن جوشیده و آنرا به قلزمى تبدیل نموده است

تا آنجا که حضرتش بدون نیاز به مطالعه و مشورت و مسیرى که نویسندگان و گویندگان بشرى دارند مى‏گفته و مى‏نوشته است .

اوج کلام او چون موج دریا و نسیم صحرا تا کرانه‏هاى بیکران رفته، شهر و بیابان را فراگرفته، بادیه‏نشین و دانشمند را سیراب و سرشار ساخته، راویان و محققان آنرا خوانده و ازبر نموده و سرانجام محدثان آنرا با همه وسعت و کثرتش روایت کرده و منتشر نموده‏اند .